Cześć 1- Szczeliniec Wielki
W ramach wspomnień, zabieram Was w niezwykle urokliwe i wyjątkowe pasmo Sudetów. Urokliwe, gdyż wystarczy tylko popatrzeć na krajobraz, rzeźbę i geologiczną atrakcyjność tego terenu, by mieć czyste świadectwo ich wręcz bajkowego charakteru. A wyjątkowe, gdyż to jedyne przecież w skali Polski góry płytowe, powstałe ze skał osadowych.
Nazwa Góry Stołowe doskonale opisuje ich krajobraz, którego charakterystycznymi
elementami są rozległe płaszczyzny zrównań i wznoszące się nad nimi,
urwistymi ścianami, płaskie stoiwa skalnych bastionów. Unikalna rzeźba,
wzbogacona dużym nagromadzeniem rozmaitych form erozji piaskowców w
postaci głębokich szczelin, labiryntów i blokowisk skalnych, czy pojedynczych
skałek o niespotykanych kształtach, czyni Góry Stołowe wyjątkowymi w skali
Polski. Rzeźba ta jest odzwierciedleniem płytowej budowy geologicznej
związanej z osadowym pochodzeniem tworzących je skał. W późnej kredzie, w okresie
między ok. 95 do 80 mln lat obszar dzisiejszych Gór Stołowych stanowił zatokę
rozległego i płytkiego morza czeskiego. Spływające z przylegających obszarów lądowych rzeki nanosiły
materiał zwietrzelinowy, który osadzał się na jego dnie. W rezultacie utworzyły
się trzy poziomy piaskowców: dolny, środkowy i górny, powstałe z
gruboziarnistych osadów przedzielonych drobnoziarnistymi marglami. Piaskowce
te zalegają prawie poziomo, a od licznych pionowych spękań noszą nazwę ciosowych.
Skały margliste w południowo- zachodniej części gór łączą się w jeden kompleks
o znacznej miąższości. Swój współczesny wygląd Góry Stołowe zawdzięczają
stosunkowo młodym ruchom tektonicznym oraz erozji, które rozpoczęły się
w miocenie i trwają po dzień dzisiejszy. Charakterystyczne powierzchnie
zrównań powstały w wyniku
długotrwałych okresów tektonicznego spokoju przed kolejnymi okresami
wypiętrzania. Znajdują się one na trzech poziomach:
- Poziom III lub górny -
wyniesiony dziś na wysokość 850 - 919 m n.p.m., na fragmentach górnej,
najmłodszej, najsilniej zerodowanej piaskowcowej warstwy osadowej
(górne piaskowce ciosowe); tworzą go wierzchowiny Wielkiego i Małego Szczelińca,
Skalniaka i Narożnika.
- Poziom II lub środkowy - na wysokości 500 - 800 m n.p.m.;
przykryty grubą zwietrzeliną skał marglistych budujących wraz z środkowymi
piaskowcami ciosowymi niższą warstwę osadową; na tym poziomie położone są
wsie Karłów, Pasterka i Łężyce Górne.
- Poziom I lub dolny w płn.- wsch. części gór na
wysokości 400 - 500 m n.p.m.
Wspomniałem już kiedyś, że Góry Stołowe są jednym z moich ulubionych pasm sudeckich. Wracam tam zawsze z ogromną przyjemnością i za każdym razem staram się wydrzeć im trochę więcej tych, skrywanych po lasach, skalnych labiryntach i strzeżonych przez piaskowcowe "olbrzymy"- tajemnic ;)
Dziś zatem wędrówka po Szczelińcu Wielkim
(919m.n.p.m.), oficjalnie najwyższym szczycie pasma i jednocześnie jednej z największych atrakcji turystycznych tych gór.
Więcej informacji:
Szczeliniec Wielki
Okolica przełęczy między Szczelińcami
Od tej pory wspinamy się stopniowo w górę
Przy szlaku coraz więcej skałek
Robi się tajemniczo...
Tablica poświęcona J.W. Goethemu i druga, ze słynną sentencją Johna Quincy Adamsa
Pierwsze widoki z Wielkich Tarasów. Na pierwszym planie wieś Pasterka, na ostatnim- Karkonosze
Widok na Broumovske Steny. W tle- Góry Kamienne
W kotlinach królują jeszcze mgły
Na ostatnim planie- Góry Sowie
Zbliżenie na Broumovske Steny. Na pierwszym planie- Bozanovsky Spicak
Jesiennych mgieł ciąg dalszy
Schronisko na szczycie Szczelińca Wielkiego
Tarasy skalne
Rzut oka w dół
Za schroniskiem wkraczamy w bajeczny świat piękna natury
Słynny Małpolud
Wśród skał
...
Dla takich widoków warto żyć
Podobnie fantazyjnych okien skalnych, na Szczelińcu znajdziemy wiele
Wśród skał Diabelskiej kuchni
Momentami jest naprawdę wąsko
Skalny świat
Piekiełko...
W którym nawet latem jest grząsko i wilgotno, toteż trasa wiedzie po specjalnych kładkach
Skalny świat
Światła i cienie Szczelińca Wielkiego
Tymi schodami idzie się ku Niebu
Niebo. Kolejny punkt widokowy na trasie
Słowa są zbędne...
Jesień w Górach Stołowych
Dalsza trasa...
I kolejne przeciskanie się przez wąskie szczeliny
Kwoka
W stronę Tarasów Południowych
Tunel
Tarasy Południowe
Widok w stronę Kotliny Kłodzkiej
Widok na Lisi Grzbiet. W tle- Góry Orlickie
Tarasy Południowe
W tle majaczy Masyw Śnieżnika
Tarasy Południowe a w tle...
Skalniak- najwyższy szczyt Lisiego Grzbietu
Tarasy Południowe
Dalsza trasa
Wielbłąd
Wejście na Fotel Pradziada- najwyższy punkt widokowy Szczelińca Wielkiego
Widok w stronę granicznego szczytu Bor, gdzie znajdują się Błędne Skały
Widok na skałę Głowa księżniczki Emilii
Kolejny widok w stronę Kotliny Kłodzkiej. Na ostatnim planie Góry Złote i Bialskie
Skała Kaczęta
I raz jeszcze Lisi Grzbiet
Wracamy do punktu wyjścia...
I po chwili znów jesteśmy przy schronisku
Wielkie Tarasy. Za moimi plecami jedna z lunet, których będąc tu zdecydowanie warto użyć
Ponownie przełęcz między Szczelińcem Małym i Wielkim. W dole między drzewami- Pasterka
Źródło cytatu i rysunku: http://www.pngs.com.pl/
c.d.n.
