Złoto, nafta i zimna fuzja

Na stronie internetowej Kitco, (firmy zajmującej się fachową oceną rynku metali ) opublikowano artykuł pt. Alchemy 2.0- Low Energy Nuclear Reactor Creates Gold and Platinum ( “Alchemia 2.0 – niskoenergetyczny reaktor atomowy tworzy złoto i platynę”). Czytamy w nim:

“Transmutacja ołowiu w złoto była marzeniem ludzkości od  tysiącleci. Firma z  Chicago  – Lattice Energy LLC – ogłosiła, że  stworzyła proces produkcji energii z wykorzystaniem reaktora zimnej fuzji (LENR) a produktem ubocznym neutronów  przejmowanych przez wolfram będzie mieszanka metali  szlachetnych”.

Jak tego dokonali? Trzeba  wziąć pod uwagę  zastosowanie nanotechnologii, inżynierii materiałowej aby stworzyć strukturę w formie kraty z unikalną możliwością tworzenia rzeczy na poziomie kwantowym.

“To, co umożliwiło Lattice wykorzytanie tej metody to ostatnie odkrycia w nanotechnologiach. Nanotechnologia  i LENR są połączone  ze  sobą biodrem – powiedział Larsen. Jest to jeden z powodów, dlaczego nie dało się tego dokonać w 1989-90. Przed nami nikt nie uchwycił teorii tworzenia się neutronów z protonów i elektronów w aparaturze lub jak zastosować zaawansowaną nanotechnologię do zbudowania dobrze działającego prototypowego urządzenia”

“ Połączenie  wiedzy ekspertów z wielu dyscyplin włączając  w to elektrodynamikę, elektrodynamikę kwantową, fizykę nuklearną i  fizykę ciał stałych doprowadziło do stworzenia teoretycznych fundamentów, pozwalających na zbudowanie prototypu i przeprowadzenie testów.”

 A rezultaty?

“Teoria Larsena, że złoto, platyna i wiele innych metali może  zostać stworzona w  tym procesie, jest oparta na odkryciach japońskiego fizyka, prof. Hantaro Nagaoki, który  dokonał udanej transmutacji wolframu w złoto w 1924 r. Rezultaty Nagaoki zostały zweryfikowane przez  szereg instytucji w przeprowadzonych ostatnio niezależnie od  siebie eksperymentach, ale póki co, nikt nie pokusił się o komercjalizację procesu. Teraz,  kiedy reakcja transmutacji w LENR jest właściwie rozumiana, wykorzystanie nanotechnologii może zmienić wszystko – uważa Larsen”

“Proces katalizacji neutronów w LENR przechodzi  przez rzędy układu okresowego pierwiastków, co oznacza, że mogą  powstawać cięższe metale niż ten z którego jest zrobiona anoda. Praca opublikowana przez Larsena i jego grupę sugeruje, że wolframowa anoda będzie absorbować neutrony i transmutować je w złoto, platynę  lub inne metale  z grupy platyn. I dlatego, że produkty uboczne LENR nie są niebezpiecznie radioaktywnie, można  zastosować konwencjonalny sposób do ich odzyskania i wykorzystania.”

“Czy możemy z tego zrobić proces  przemysłowy po to by  zarabiać pieniądze? – Larsen jest przekonany , że jest to możliwe.”

Eksperymenty  podobne  do  eksperymentu Nagaoki przeprowadzał także niemiecki fizyk Walther Gerlach. Eksperyment  przeprowadzono w 1924 r. w Weimarze, a sam Gerlach opublikował na ten temat artykuł we Frankfurter Allgemeine Zeitung, nazywając cały proces alchemią i uznając że wymaga on dalszych badań.
Odkrycie to było niezwykle istotne w mechanice kwantowej która dopiero raczkowała, a rozszczepianie atomu nie było wówczas znane, dlatego zadziałał tu jakiś inny proces. To co jest intrygujące, że stało się to w szczególności w Niemczech, gdzie Siemens  i inne firmy w latach 20-tych przejęły większość patentów, które można by nazwać alchemicznymi. W tamtych czasach nie wykorzystywano ich do celów komercyjnych – choć to nie jest wcale takie pewne. Jeden z pierwszych zwolenników Hitlera – gen. Erich Ludendorff – szef niemieckiej armii w drugiej części I WŚ, uczestnik Puczu monachijskiego w 1923 r., osobiście wspierał sporą liczbę alchemicznych przedsięwzięć mających na celu produkcję złota, co kosztowało go ok. 100 tys reichsmarek w skandalu jaki wybuchł w związku z niejakim Franzem Tausendem. Tausend został uznany winnym oszustwa i ucierpiało na tym imię bohatera wojennego, jednak idea Gerlacha przetrwała. Doświadczenia prowadzone były nadal, tym razem pod patronatem Heinricha Himmlera i były związane z niemieckim programem atomowym, a także z projektem "Die Glocke".

Załóżmy jednak, że technika Nagaoki i dr Gerlacha z lat 20-tych była nie tylko udoskonalana, ale także wykorzystywana aż po dziś dzień. Jeśli tak rzeczywiście jest – to prawdopodobnie niektóre elementy transmutacji metali poprzez zimną fuzję wykorzystywano np. do produkcji złota na wielką skalę, a także do przetwarzania złota używanego do przechowywania radioaktywnych metali takich jak uran czy pluton. Technologia ta znana jest już od lat 20-tych i jej praktyczne zastosowanie być może wyjaśnia tajemnicę ilości złota, jakie obecnie znajduje się w światowych skarbcach. Obliczanie jego ilości w myśl standardowych analiz finansowych nie zdaje egzaminu w sytuacji, gdy znacząca część złota na rynku nie pochodzi z wydobycia kruszcu. Tego typu analizy nie biorą pod uwagę technologicznych możliwości. Po drugiej wojnie światowej, tak Japonia jak i Niemcy posiadały astronomiczne ilości złota. Jego ilość przypisywano rabunkowi, jakiego oba te państwa dokonywały na przemysłową skale łupiąc i wyrywając złoto dosłownie ze szczęk swoich ofiar. Można jednak także założyć, że część tego złota miała zupełnie inne źródła, i została po prostu zrobiona, co utrzymywane jest po dziś dzień w ścisłej tajemnicy.

LENR – niskoenergetyczny reaktor atomowy, technologia zwana zazwyczaj zimną fuzją, jest być może odpowiedzialna również za inne zaskakujące zjawisko z jakim mamy do czynienia właśnie teraz. Mam tu na myśli gwałtowny spadek cen ropy naftowej na światowych rynkach. Wynalazca tzw E-Cat – Andrea Rossi – przeprowadził pierwszą kontrowersyjną demonstrację tego urządzenia w styczniu 2011 r. W tym samym czasie zaawansowane prace nad tą technologią prowadziły także NASA i SPAWAR (Space and Naval Warfare System Command). Dla wszystkich zainteresowanych nie było tajemnicą, że jest to technologia zdolna rozwiązać na obecnym etapie wszystkie problemy energetyczne świata. Kiedy wiedzę na ten temat zdobyły banki, cala sytuacja uległa przyspieszeniu i zaczęła się wyprzedaż ropy na nieznaną dotąd skalę. Banki, bojąc się żeby sytuacja ta nie wymknęła się spod kontroli, zaczęły nawet ją dobrowolnie stabilizować, kupując ropę drożej i sprzedając taniej.

Tymczasem wynalazek Rossiego utknął w kontrowersjach. Przeciwnicy technologii zarzucali mu oszustwo, a przeciwko niemu zaczęły stawać największe autorytety świata fizyki. W tej sytuacji nie było chętnych do zakupu kontrowersyjnego reaktora zimnej fuzji, a przyszłość Rossiego i jego niewielkiej fabryki gotowej produkować i sprzedawać wynalazek, zawisła na włosku. Pojawił się jednak klient i wykupił całą 18-miesięczną produkcję E-catów. Nikt nie wie dokładnie ile ich mogło być, bo w kontrakcie klient zastrzegł sobie pełną dyskrecję co do wielkości zakupu. Klientem okazała się być US Navy. Można więc oczekiwać, że kiedy wiedza o LENR dotrze wreszcie do świadomości ludzi, to nowo odkryte pola naftowe zostaną porzucone, podobnie jak wszystkie platformy wiertnicze czy też olbrzymie połacie kanadyjskich roponośnych piasków. Potencjał potężnego naftowego lobby i jego przyszłość stopnieje w mgnieniu oka. Już teraz najpotężniejsze koncerny naftowe przestały inwestować w nowy sprzęt wydobywczy i ukradkiem wyprzedają ten, co posiadają wraz z nowymi, nieeksplorowanymi jeszcze działkami naftowymi. Zagrożone są giełdowe akcje tych koncernów, ale i tu widać potężna rękę banków, które już teraz powoli je przejmują i póki co, zarabiają na ich zwyżkach i zniżkach. W tym samym czasie wykupują także całą produkcję fabryki Rossiego i pracują nad mediami, aby news o nieograniczonej i prawie darmowej energii nie rozniósł się zbyt szybko. Im więcej czasu to zajmie, tym lepiej dla banków – aż do momentu kiedy zimnej fuzji nie tylko nie da się już dłużej utrzymać w tajemnicy, ale będzie ona możliwa do zastosowana na masową skalę.


Źródło tekstu: http://nowaatlantyda.com/
Źródło zdjęć: internet
Korekta: Medart