Góry Złote 2015

Część 4- "Jaskinia Wapienna"- Modzel- Chłopska Kopa- Lutynia, oraz Brzozowe Zbocze- przełęcz pod Trawieńską Górą- Kadzielna- Przełęcz Karpowska- Droga Gierałtowska- Wądroże Gierałtowskie

Dziś wrzucam wycieczki z dwóch dni. Jedna z nich okazała się wyjątkowo krótka, jako że kapryśna aura dość mocno pokrzyżowała nam plany i zrezygnowaliśmy zatem z dłuższego wariantu.
Pierwszego wyjścia dokonaliśmy niemalże w strugach deszczu, pełni nadziei na rychłą poprawę pogody. Temperatura oscylowała wokół 10 stopni, zatem jak na końcówkę czerwca, to za ciepło raczej nie było. Początkowo skierowaliśmy się ku Jaskini Wapiennej, zwanej też przez niektórych Pieczarą Zbójników.
Nie jest to jednak autentyczna jaskinia, a jedynie sztucznie wydrążona jama, powstała na miejscu dawnego kamieniołomu wapienia. Składa się z głównej komory o długości 22m, szerokości 8-12 i wysokości 3-6m. Natomiast ciekawostką jest fakt, iż w tym miejscu znajduje się również niewielkiej wielkości jaskinia krasowa, ulokowana pod północną ścianą łomu tej pierwszej. Za jej niewielkim otworem (0,5x 0,7m), znajduje się jeden dość prosty korytarz upadowy, o długości mniej więcej 14m.
Oczywiście my spenetrowaliśmy pobieżnie jedynie tę pierwszą, po czym udaliśmy się dalej, za znakami czerwonej ścieżki dydaktycznej. O ile jednak oznakowanie w okolicy jaskini jeszcze jakoś funkcjonuje, o tyle dalej jest już coraz gorzej i w pewnym momencie czerwono-białe kwadraciki znikają z drzew na dobre. Nie pozostaje wtedy nic innego, jak mozolne przeciskanie się przez krzaczory i trawę sięgająca miejscami kolan. I całe szczęście że owego dnia mieliśmy na nogach stuptuty, gdyż inaczej spodnie po kilku minutach takiej "przeprawy", nadawały by się już tylko do wykręcenia.
Na szczęście za jakiś czas odnaleźliśmy ponownie czerwony szlak, tym razem nieopodal bezimiennego wzniesienia, górującego od wschodu nad Doliną Wiosennika. Leśnym duktem trawersujemy wzgórze Modzel i rozpoczynamy podejście pod Chłopską Kopę, której stoki mocno już przetrzebili leśnicy.
Już na górze pogoda na szczęście poprawia się nieco i na zboczach Strzybnika możemy cieszyć oczy ładnymi widokami. W istocie była to jednak chwilowa poprawa. Docierając z Ułęża do Lutyni, z której to kierować mieliśmy się w stronę granicy i docelowo- Travnej, stwierdzamy, że chmur znów drastycznie przybywa i lada chwila może lunąć. Jak się okazuje, nasze obawy są uzasadnione i niebawem zaczyna padać. Z początku delikatnie, ale z czasem przeradza się to w monotonną ulewę, w dodatku ponownie okraszoną znacznym spadkiem temperatury. Czekaliśmy pod wiatką ponad godzinę, aż może sytuacja się unormuje a deszcz zelżeje, ale...niestety. W zaistniałej sytuacji zrezygnowaliśmy z dalszej wędrówki i skierowaliśmy się w stronę Lądka.

Dawne budynki (nieistniejące już) poniżej Przełęczy Karpowskiej, z widoczną na pierwszym planie restauracją Schwarzen Berg. Obecnie miejsce to nosi nazwę Ćerny Kout.

Drugi dzień okazał się łaskawszy pod względem pogody. Co prawda deszcz też nas złapał, jednak jego intensywność była na szczęście znacznie mniejsza. Z Lądka wyszliśmy Drogą Karpowską, po czym Brzozowym Zboczem, zmasakrowanym niemalże doszczętnie przez zrywkę drewna, przebiliśmy się w okolicę przełęczy pod Trawieńską Górą. Tu już wstąpiliśmy na szlak graniczny, którym wędrowaliśmy aż do samej Przełęczy Karpowskiej. Stamtąd odbiliśmy na Drogę Gierałtowską i później, znacznie szersze Wądroże Gierałtowskie, od południa okalające najwyższe wzniesienia Lasu Grodzkiego, takie jak Karpiak i Królówka.

Okolica Jaskini Wapiennej

"Jaskinia" od strony wejścia...

oraz w środku...

W "jaskini"

I rzut oka na niewielkie wejście, do autentycznej jaskini

Ruszamy dalej

Łąki w Dolinie Wiosennika

Niebawem znów wchodzimy do lasu

Zaczyna się systematyczne, choć niemęczące podejście...

ale wkrótce będzie bardziej stromo

Podejście pod Chłopską Kopę. Po namokniętym i błotnistym szlaku idzie to dość mozolnie, bowiem odnotowujemy poślizgi ;)

Wreszcie na górze

Odbijamy w stronę południowych stoków Strzybnika...

by wkrótce powitać otwartą przestrzeń

Pogoda się poprawia...

zaś drogę umilają nam rozległe połacie Łubinu trwałego

Nad dachami Ułęża

W drodze do Lutyni, znów towarzyszą nam coraz mocniej kłębiące się chmury

Resztki budynków dawnej kopalni srebra i ołowiu "Nowy Filip",powyżej Drogi Granicznej

Początkowy odcinek Drogi Karpowskiej

Jeszcze chwila i...

zagłębiamy się w las

Droga przez Brzozowe Zbocze, jest dosłownie zmasakrowana ciężkim sprzętem

Leśnicy się nie opindalali. Nawet niektóre drzewa z oznaczeniami szlaku poszły tu w diabły :(

Na zboczach Trawieńskiej Góry

Zbliżamy się do granicy

Tuż za nią, na przełęczy, znajduje się niewielka wiatka...

spod której dostrzec można najbliższe zabudowania czeskiej wsi Zálesí

Ruszamy szlakiem granicznym

Wkrótce zaczyna padać

Kamienny wał po którym idziemy, to pozostałość dawnej granicy prusko-austriackiej

Okolica szczytu Kobyla Kopa

Zejście z Bukovej Kopy w stronę przełęczy

Na Przełęczy Karpowskiej, istniało dawne turystyczne przejście graniczne

Dziś jest tu sympatyczna wiatka :)

Idziemy chwile szlakiem zielonym...

po czym przeskakujemy na dużo szerszą Drogę Gierałtowską...

trawersującą wzniesienia Karpiak oraz Królówka

Na deszczowym szlaku

Niebawem niebieski szlak odbija na południe, a my próbujemy przebić się leśnymi ścieżkami....

do Wądroża Gierałtowskiego

Wkrótce osiągamy je

Wybrany niebawem przez nas szlak rowerowy, znów przypomina pandemonium

Nie ma zmiłuj. Przez następne 2km musimy dreptać w błocie.

Skały przy Drodze Wielkiej Okólnej

Droga Wielka Okólna. Pogoda znacząco się poprawia i można by rzec: rychło w czas :(

W stronę Lądka- Zdroju

c.d.n.

Źródło archiwalnego zdjęcia: http://dolny-slask.org.pl/