Wyjść z Schengen!

dr Mateusz Piskorski, szef i główny ideolog partii Zmiana, doradza jak najszybsze wyjście ze strefy Schengen.

Na naszych oczach umiera tzw. Stara Europa. To truizm, o którym przypominamy sobie od czasu do czasu w związku z tragediami takimi, jak ta na lotnisku Zaventem i w brukselskim metrze. Ostateczny cios w serce wspomnianej Starej Europy zadał właśnie Waszyngton, wywołując upadek kolejnych państw na Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej.

Niebawem przyzwyczaimy się do regularnych porcji informacji na temat kolejnych zamachów w różnych stolicach Europy Zachodniej. Staną się one chlebem powszednim tak, jak stały się nim już od dłuższego czasu w miastach Iraku, Syrii czy Libii; państw „demokratyzowanych” za pomocą terrorystów-samobójców przez rechoczącą Hillary Clinton i jej towarzyszy. Ostateczny cios w serce wspomnianej Starej Europy zadał właśnie Waszyngton, wywołując upadek kolejnych państw na Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej. Rękojeść noża zadającego ten cios trzymali jednak też przedstawiciele zachodnioeuropejskich elit, z ich uległością wobec amerykańskiego „sojusznika” i sięgającą szczytów absurdu polityczną poprawnością spod znaku „Refugees Welcome”.

Pożar ogarnął na razie tylko część kontynentu. W Europie Środkowej i Wschodniej nadal funkcjonują względnie bezpieczne państwa, do których na szczęście zalicza się również Polska. O sprowadzenie zagrożenia i na nasz region jest jednak niezwykle łatwo. Wystarczy podzielić kwoty tzw. uchodźców — dobrodziejstwa inwentarza, który niebawem zacznie na Stary Kontynent przysyłać w prezencie Turcja Erdogana. Wystarczy otworzyć dla ruchu bezwizowego granicę z Ukrainą, w której za niewygórowaną kwotę nowy, pachnący jeszcze farbą paszport nabyć może obywatel dowolnego kraju świata i członek dowolnej organizacji terrorystycznej.

Europa Zachodnia pogrążona w kompleksie winy wobec kolonizowanych niegdyś i bestalisko eksploatowanych narodów Południa nie jest naszym światem. Na sumieniu naszego regionu, w tym Polski, nie ma okrucieństw rodem z „Jądra ciemności” Josepha Conrada. Nie jesteśmy zatem jako Europa Środkowa nic winni i nic nie musimy. Może poza tymi, którzy ochoczo uczestniczyli w likwidowaniu kolejnych struktur państwowych na Bliskim Wschodzie pod batutą USA. Ich trzeba postawić przed sądem, a najlepiej oddać w ręce sądów tzw. Państwa Islamskiego, do którego sukcesu ich działania walnie się przyczyniły.

Realność zagrożenia sprawia, że kraje ostatniego w miarę bezpiecznego regionu Europy powinny podjąć wspólne działania na rzecz stabilności i zapobiegania tragediom takim, jak brukselska, czy wcześniejsza paryska. Dlatego Warszawa wraz z innymi stolicami państw naszego regionu powinna podjąć inicjatywę opuszczenia strefy Schengen, a — w razie konieczności — wprowadzenia ruchu wizowego dla obywateli krajów Europy Zachodniej.

Na ulicach europejskich miast, dworcach, w klubach i na lotniskach, mordują przecież nie tylko tzw. uchodźcy, ale przede wszystkim „Belgowie”, „Francuzi” i nowi obywatele innych zachodnich krajów UE. Jedynym sposobem na niewpuszczenie ich do nas jest dokładna kontrola graniczna, a być może także konsularna procedura uzyskania wizy.

W związku z ogromem prac związanych z takim przedsięwzięciem, może być ono skuteczne wyłącznie pod warunkiem powstania nowej strefy wolnego ruchu granicznego, na wzór odchodzącego w przeszłość Schengen — strefy obejmującej Polskę, Czechy, Słowację, Węgry, Rumunię, Bułgarię, Chorwację, Słowenię, państwa bałtyckie. Powstanie takiej strefy może zostać wykorzystane do realizacji amerykańskiej koncepcji tzw. Nowej Europy.

Czy kanclerz zrobiła sobie sweet focie z przyszłym zamachowcem?

Aby tego uniknąć, wymienione powyżej państwa powinny rozpocząć wspólne negocjacje dotyczące ułatwień w ruchu i zniesienia obowiązku wizowego wobec obywateli państw Eurazjatyckiej Unii Gospodarczej (Rosja, Białoruś, Kazachstan, Armenia). Tym samym nastąpi geopolityczne i cywilizacyjne przesunięcie Europy na Wschód, jak niegdyś miało to miejsce w przypadku przejęcia roli Rzymu przez Konstantynopol.

Polska w takim scenariuszu odegrać mogłaby jedną z kluczowych ról, pod warunkiem prowadzenia przez nią faktycznie suwerennej polityki zagranicznej, niezależnej od zleceń i wskazówek płynących z Waszyngtonu czy Berlina.

dr Mateusz Piskorski

***

W mętnej i śmierdzącej brei poprawności politycznej, jaką wylewa się nam od dłuższego już czasu na głowy, pojawiają się czasami głosy otrzeźwienia i bardziej przezornego spojrzenia na problem nachodźców (to według mnie najbardziej reprezentatywny termin), oraz terrorystów państwa islamskiego. Ale to wciąż przypadki odosobnione. Gdy w Paryżu i Brukseli wybuchają bomby, notable w Polsce pogrążeni w oparach absurdu, wciąż szukają dziury w całym i potencjalnego niebezpieczeństwa szukają za wschodnią granicą, na kierunku rosyjskim. A jeśli wierzyć nieoficjalnym doniesieniom, to nowi nachodźcy mają już przygotowane mapki, z zaznaczonymi trasami wędrówek przez Polskę. I bynajmniej nie z Rosji oni nadejdą. Oczywiście już tajemnicą poliszynela jest fakt, notorycznego ucinania dotacji na naszą rodzimą Straż Graniczną, które to wraz z wprowadzeniem bezwizowego poruszania się przez granicę ukraińską, stwarza ogromne niebezpieczeństwo przedostawania się na teren Polski nie tylko "kwiatu" młodzieży banderowskiej, ale właśnie muzułmańskich nachodźców, którzy przy uszczelnieniu granic na kierunku węgiersko-serbskim, będą starali się niechybnie tym właśnie szlakiem podążać ku zachodniej Europie.

I co w związku z tym. Czy poddanego i dłużnika stać na dzień dzisiejszy, na wypowiedzenie posłuszeństwa swoim mocodawcom? Czy dłużnik dysponuje jakimikolwiek środkami, ażeby we własnym zakresie (bez unijnych prikazów), stawił czoła potencjalnemu kryzysowi migracyjnemu w naszym kraju? Czy dalsze odwlekanie kasacji ustawy 1066, nie jest graniem na zwłokę i świadomym zabezpieczaniem się na wypadek utraty kontroli, gdy w granicach naszego kraju znajdą się terroryści i grupy destabilizujące? Czy zapowiadane na lipiec tego roku Światowe Dni Młodzieży, nie mają być może poligonem doświadczalnym dla wprowadzenia nowego scenariusza, opartego na większej a być może permanentnej kontroli społeczeństwa?

Takich pytań się nie zadaje. O tych rzeczach w polskiej przestrzeni publicznej praktycznie się nie dyskutuje. Kto tam dziś dopuszcza do głosu Miriam Shaded, Witolda Gadowskiego czy Piotra "Liroya" Marca? Przecież to oszołomy i wsteczniacy, w dodatku epatujący nienawiścią i posiadający jak nic skrzywienia faszystowskie, czyż nie Panie i Panowie lewactwo?
Ale jest jedno "ale". Gdy to tutaj wybuchną bomby i gdy na ulicach polskich miast pojawi się krew oraz ludzkie szczątki, na wszelkie realne próby przeciwdziałania będzie za późno. Bo już wśród nas będą ci, którzy bez zmrużenia okiem nacisną guzik i wraz ze sobą przeniosą do Wieczności, być może dziesiątki naszych rodaków. Wtedy będziemy płakać, zgrzytać zębami i złorzeczyć? Zapalać znicze, kłaść kwiaty i z obłędem w oczach zastanawiać się kto jest temu winny? Wtedy zadrżymy o swoich najbliższych?

Wszystko wskazuje na to, że tak...dopiero wtedy.

Źródło artykułu i zdjęć: http://www.klubinteligencjipolskiej.pl/