Łagiewniki...na szybkiego

Dziś postanowiliśmy wyskoczyć do Łagiewnik. Pogoda się poprawiła, więc siedzenie w domu było by czystą profanacją takiego dnia. Ustaliliśmy trasę, spakowaliśmy plecaki i już podążaliśmy autobusem na peryferie miasta. Marsz zaczęliśmy około 9:30, toteż na szlakach mogliśmy cieszyć się nieskrępowaną ciszą, przerywaną jedynie entuzjastycznym śpiewem ptactwa. Najpierw odwiedziliśmy północną część lasu zwaną Skotniki, gdzie malowniczo w krajobraz wpasowało się kilka wzniesień, z najwyższą Kamienną Górą (aż 255m.n.p.m ;)). Następnie skierowaliśmy się w stronę centralną, by przez tzw. Park Wanny, dotrzeć do największego uroczyska czyli rezerwatu "Las Łagiewnicki". Stąd już prostą drogą doszliśmy do znanego ośrodka wypoczynkowego Arturówek. Tu odpoczęliśmy relaksując się w cieniu wyniosłych topól i oglądając buszujące na stawach kaczki. Potem, już w drodze powrotnej, otarliśmy się o cześć lasu zwaną Smolarnia. Spacer zakończyliśmy zaś w miejscu "kultowym", czyli przy zabytkowych kapliczkach św. Rocha i Antoniego.

Reasumując- kolejny udany spacer przy akompaniamencie bardzo przyjemnej pogody. Słońce na zmianę z niewielkim zachmurzeniem i prawdziwie wiosenny, orzeźwiający wiaterek dawał dużą przyjemność z wędrowania. Na szlakach mały ruch (oprócz Arturówka), zatem świetna okazja do odetchnięcia leśnym powietrzem i zrelaksowania się na łonie natury. Do tego wszystkiego miałem możliwość, aby przeprowadzić kolejny (ostatni) sprawdzian w terenie swoich nowych bucików w góry. Już za tydzień będą ze mną na karkonoskich szlakach i myślę że...nie zawiodą :)
A łagiewnicki rezerwat (w którym byliśmy po raz pierwszy) na prawdę jest wart odwiedzenia. Niektóre klimaty, niemalże żywcem wyjęte z "poważnej" puszczy. ;)

Pierwsze rozdroże w części Skotniki

Zejście z Ruskiej Góry (choć na górę nie wygląda)

Niektóre gatunki drzew wyraznie mają się ku sobie

Jeden z wielu kopców Rudnic

Jeden z łagiewnickich "wałów"

I coraz liczniejsze tu "pagóry"

Ot taka osobliwa narośl

I kolejny przedstawiciel flory

Omszali i nieruchomi mieszkańcy Łagiewnik

Tymczasowe schronienie jakiegoś survivalowca bądź...samotnika

Wchodzimy do rezerwatu...

I od razu robi się jakoś bardziej tajemniczo

A i ścieżki stają się prawie mikroskopijne

Jeden z wiekowych dębów

W tej części (najstarszej) lasu jest ich na prawdę sporo

 Jeden ze stawów na Arturówku

I kolejny, który w sezonie często robi za... kąpielisko

Ich najpospolitsi skrzydlaci użytkownicy

Grzybki też były

Kolejna osobliwość łagiewnickiego lasu

I coś a la dżungla

Pnie dębów w Smolarni...

I korona jednego z nich

I znów "wały"

Niczym "kurza stopka" ;)

Kolejny strumyczek (choć już nie tak przejrzysty)

I meta. Kapliczki św. Rocha (bliżej) i św. Antoniego