Multikulti über alles?

Od chwili, kiedy inwazja muzułmańska na Europę stała się tematem numer jeden w mediach, ormowcy i czekiści marksizmu kulturowego oddelegowani na front mediów i polityki ruszyli do frontalnego ataku.
W czasie dobrze skoordynowanych seansów nienawiści ostrzeliwują amunicją różnego kalibru (od prymitywnych inwektyw, przez szantaż emocjonalny i moralny po argumentum ad hitlerum) nas Europejczyków, którzy nie akceptują z szerokim uśmiechem na twarzy coraz bardziej galopującego procesu islamizacji naszego kontynentu. Nie bądźmy naiwni, współcześni bolszewicy nie cofną się przed użyciem najbardziej wyrafinowanych form wywierania presji. Czyż nie ma racji prof. Anna Raźny pisząc:

„[Już wiadomo, że rządzący układ użyje wszystkich pozostających do jego dyspozycji środków przymusu wobec tych, którzy będą chcieli bronić swej suwerenności i tożsamości narodowej, religijnej, cywilizacyjnej przed inwazją islamską. Napiętnowanie i szykanowanie Węgrów – odważnie walczących z najazdem – ma być lekcją uległości nade wszystko dla Europy Środkowej, bo Zachód już się poddał]”. Nic dodać nic ująć.

Nie dajmy się również zwieść infantylnej tezie, iż niewielka ilość muzułmanów, nie zagrozi polskiej racji stanu i naszej tożsamości. Posłuchajmy opinii Radu Stoenescu – francuskiego filozofa badającego tematykę Islamu: 
„[Nieważne ilu ich jest. Problem polega na tym, że wyznawcy Islamu zachowują się jak partia polityczna. Mają bowiem polityczny cel, który z grubsza polega na wprowadzeniu prawa szariatu i budowę państwa islamskiego]”. 
Jaki stąd wniosek – mamy do czynienia ze zderzeniem dwóch nawzajem wykluczających się cywilizacji jednej chorej, umierającej duchowo i bezdzietnej, i drugiej zdrowej, ekspansywnej i wielodzietnej.
Ktoś powie: a cóż w tym wszystkim dziwnego? Po prostu wylewa się z mediów głównego nurtu propaganda multikulturalizmu! Owszem, to jedno z trzech narzędzi (obok rewolucji seksualnej i politycznej poprawności) kolejnej mutacji marksizmu służy niewątpliwie do zniszczenia suwerennych państw narodowych poprzez rozpuszczenie tożsamości poszczególnych narodów w tyglu wielorasowym i kulturowym. Ale przecież pamiętamy jak jeszcze całkiem niedawno czołowi politycy europejscy, w tym Angela Merkel, zarzekali się, że idea multikulti nie wypaliła, lecz za słowami nie poszły czyny.
Ciekawe, nieprawdaż? W tym miejscu warto zadać sobie pytanie: czy wielokulturowość jest wyłącznie tworem marksizmu kulturowego, a jeśli nie, to jakie jest jej pierwotne źródło?. Aby zrozumieć istotę problemu, musimy cofnąć się w czasie do lat 20-ych XX wieku. To właśnie wtedy dr filozofii graf Richard Nikolaus von Coudenhove-Kalergi tworzy koncepcję przyszłego zjednoczenia Europy, zwąc ją Paneuropą.

Richard Nikolaus von Coudenhove-Kalergi

Ten niewątpliwie nietuzinkowy, wszechstronnie wykształcony człowiek w połowie Austriak po ojcu, pół Japończyk po matce, formalnie katolik i jednocześnie członek wiedeńskiej loży masońskiej Humanitas tak widział przyszłych Europejczyków:

"[Człowiek przyszłości będzie rasy mieszanej. Dzisiejsze rasy i klasy będą stopniowo znikać ze względu na eliminację przestrzeni, czasu i uprzedzeń. Eurazjatycko-negroidalna rasa przyszłości, podobna z wyglądu do starożytnych Egipcjan, zastąpi różnorodność narodów i różnorodność jednostek. Zamiast niszczyć europejski judaizm, Europa, wbrew jej woli, uszlachetniła i wykształciła tych ludzi, popędzając ich do przyszłego statusu wiodącego narodu poprzez ten sztuczny proces ewolucyjny. Nic dziwnego w tym, że naród, który uciekł z getta-więzienia, stał się duchową szlachtą Europy. Tym sposobem litościwa troskliwa Europa stworzyła nową rasę arystokratów. To się wydarzyło, gdy upadła europejska arystokracja feudalna z powodu emancypacji Żydów [z powodu działań podjętych przez rewolucję francuską]”.

Skąd ten szalony pomysł? Skąd ta niechęć do białej rasy? A uniżony, skrajny filosemityzm, w zasadzie szabesgoizm? Wbrew pozorom to nie pochodzenie społeczne ani fakt bycia mieszańcem rasowym zadecydował w sposób ostateczny o światopoglądzie Coudenhove'a lecz przede wszystkim uniwersalizm żydowski i wolnomularski.
Lokajski stosunek do Żydów zawdzięczał filosemickiej atmosferze rodzinnego domu, w którym często gościł rabin z Pilzna dr Poznański, a jego ojciec przepełniony skrajnym tolerancjonizmem napisał książkę zwalczającą antysemityzm „Das Wesen des Antisemitismus”. Jeśli dodamy żonę Żydówkę Idę Roland, znaną przedwojenną aktorkę, która miała niebagatelny wpływ na kształtowanie się przyszłej wizji Stanów Zjednoczonych Europy, to wówczas mamy pełny obraz. Czynniki te sprawiły, że z czasem młodzieńczy infantylny filosemityzm przekształcił się w dorosłym życiu w skrajnie talmudyczny uniwersalizm żydowski, sprowadzający się do idei powszechnego panowania Izraela na ziemi. To dlatego wyznaczył Żydom rolę rządzących w Paneuropie (w stosunku do których używał terminologii Führernation, Herrenrasse, Herrenmensch, Herrenvolk), a rola rządzonych przypadła mieszańcom eurazjatycko-negroidalnym. Zaczynając od walki z rasistowskim antysemityzmem (jako celu wyznaczonym przez ojca Heinricha w ww. książce), przeszedł na pozycję rasistowskiego szabesgoizmu, czego nie raczył był zauważyć.

Kolejnym źródłem, z którego czerpał natchnienie do swojej wizji był uniwersalizm wolnomularski, który odcisnął najtrwalsze piętno. Odnalazł w nim nie tylko idee rodzinnego domu jak i elementy ww. uniwersalizmu, ale przede wszystkim koncepcję zjednoczenia ludzkości poprzez stworzenie republiki światowej, na drodze której plan Paneuropy stanowił tylko etap przejściowy, a także takie elementy, jak uznanie mieszkańców Europy za jeden naród podzielony jedynie politycznie i językowo na różne grupy czy laickość społeczeństw.
W tym towarzystwie zabrakło miejsca dla uniwersalizmu chrześcijańskiego. Graf Richard, formalnie katolik, uznawał pewną rolę, jaka odegrało chrześcijaństwo w historii Europy natomiast nie rozumiał lub nie chciał zrozumieć istoty tej religii. Dla niego Chrystus jawił się jako pierwszy prorok żydowskiego socjalizmu, a nie Syn Boży, który oddał życie na krzyżu, aby zmyć grzechy ludzkości.
Czyż to nie paradoks, że ten wielki teoretyk i ideolog tworząc plan zjednoczonej Europy wpadł we własne sidła. Chcąc zachować tożsamość europejską i kontynent przed zagładą, zaproponował rozwiązanie, które de facto w sposób pokojowy demontuje fundamenty chrześcijańskiej cywilizacji Zachodu.

Zadajmy sobie dwa pytania: czy wizja Grafa Rysia nie jest realizowana na naszych oczach? Niestety tak, i proces ten nabiera przyspieszenia. Czy chcemy zostać przekształceni w wielorasowa trzodę ludzkich bydląt sterowaną przez nową duchową szlachtą Europy tzw. starszych braci? Społeczeństwa Zachodu już od dawna nie są homogeniczne. A może sądzisz Czytelniku, że ta nowa arystokracja UE to odległa pieśń przyszłości? Nic z tego, nauki Coudenhove'a nie poszły w las. Barbara Lerner Spectre, dyrektor Europejskiego Instytutu Studiów Żydowskich Paideia w Szwecji, amerykańska Żydówka, w jednym z wywiadów telewizyjnych tak pouczała ciemny europejski motłoch:

“[Myślę, że w chwili obecnej mamy do czynienia z odrodzeniem antysemityzmu, ponieważ Europa nie nauczyła się jak być wielokulturową. I myślę, że będziemy częścią tej transformacji, która musi mieć miejsce. Europa nie będzie jednolita pod względem społecznym, jak to się działo w zeszłym stuleciu. Żydzi zamierzają być w centrum tego. Przed Europą stoi zadanie dokonania wielkiej transformacji. Oni (Żydzi) będą się teraz angażować w wielokulturowość i dlatego tez będą wzbudzać niechęć ze względu na decydującą rolę, jaka odgrywają. Ale bez tej decydującej roli (Żydów) i bez tej transformacji Europa nie przeżyje]”.

I któż tu znowu gra pierwsze skrzypce?

Zatem wszystko jasne – schemat prosty: Europa wielokulturowa pod światłym przywództwem starszych i mądrzejszych to zapora dla antysemityzmu i jedyny sposób na przetrwanie Europy. Cóż za genialna myśli i zgodność tejże z wizją Herr Coudenhove-Kalergiego!Krótko rzecz ujmując, w tym „jedynie słusznym” planie przekształcenia Europy nie ma już miejsca na suwerenne państwa narodowe, tożsamość narodową, patriotyzm, chrześcijańską etykę jako rdzeń moralny cywilizacji, ani nawet na białą rasę, będącą przez wieki nośnikiem najwspanialszej cywilizacji w historii, promieniującej na cały glob ziemski. Właśnie wchodzimy w ostatni etap Ostatecznego Rozwiązania Kwestii Europejskiej. Nie dziwmy się więc, że hordy muzułmańskich barbarzyńców bez żadnego problemu zalewają nasz kontynent. Wszystko zostało dawno zaplanowane, a jeśli pojawiają się chwilowe trudności, zostaje wprowadzona korekta, cel się nie zmienia.
Tak więc nadszedł czas, a być może to już ostatni moment, aby odkurzyć i naostrzyć szable naszych antenatów i przypomnieć sobie Tych Wielkich z odległej przeszłości - Władysława Warneńczyka, Jana Karola Chodkiewicza czy Jana III Sobieskiego, którzy nie "dialogowali" z Islamem. W przeciwnym wypadku w nieodległej przyszłości kolejny Premier RP z sejmowej mównicy oświadczy z iście marksistowsko-talmudyczną butą (parafrazując słowa Davida Camerona): „To Polacy muszą się bardziej asymilować z muzułmańskim sposobem życia niż na odwrót”.


Bogusław Lipiński


Źródło tekstu: "Myśl Polska", nr.41-42 (11-18.10.2015)
Zdjęcia: internet
Korekta: Medart