sobota, 27 września 2014

Góry Stołowe - wspomnienia



Część 2- Błędne Skały
To kolejne z miejsc obowiązkowych i najczęściej odwiedzanych przez turystów, w polskiej części pasma. W sezonie jest tu naprawdę tłoczno, dlatego warto odwiedzać je jesienią lub wiosną (byle nie za wcześnie, bo często po zimowych roztopach Błędne Skały wręcz "toną"). 
Przez fantastyczny labirynt prowadzi nas szlak czerwony, łączący Kudowę-Zdrój z Karłowem. Jeszcze w latach 80. XXw istniała tam druga ścieżka (usytuowana bardziej na południe), gdzie można było zobaczyć formacje skalne takie jak Wielka Sala, Sala Książęca czy Lwia Łapa. Dziś jednak jest ona nieudostępniona.

Błędne Skały [...] stanowią jeden z kilku obszarów ochrony ścisłej na terenie Parku Narodowego Gór Stołowych (odpowiednik dawniejszych rezerwatów). Kiedyś nazywane były Wilczymi Dołami, a przekazywane przez starszych mieszkańców opowieści o labiryncie nie do przejścia, w którym na zawsze pozostało już wielu ludzi, skutecznie odstraszały od penetrowania tego miejsca (podobne informacje znajdujemy także w dziele dusznickiego kronikarza Ditricha).
Dzisiaj jest to jedno z najczęściej odwiedzanych miejsc w regionie a możliwość dojazdu samochodem lub autokarem pod samo wejście do labiryntu skutecznie zwiększa jego popularność. Skalny labirynt leży na zachodnim krańcu grzbietu Skalniaka (915m.n.p.m). Powstał poprzez spękanie ławicy piaskowca spotęgowane przez wiatr, mróz, wodę, które uformowały fantastyczne nieraz kształty, przypominające postacie ludzi, zwierząt, budowli i przedmiotów. Aby zachować unikatową rzeźbę terenu, w 1957r. utworzono na powierzchni 21ha rezerwat przyrody nieożywionej. Wielka popularność Błędnych Skał wymusiła wybudowanie w latach 70. XXw. drogi dojazdowej od Szosy Stu Zakrętów, wykorzystywanej do dnia dzisiejszego [...]


Zwiedzanie Błędnych Skał zajmuje około 40min. Ale czas ten pozostaje w pamięci...na bardzo długo :)


Pierwsze widoki z czerwonego szlaku Karłów- Kudowa


Szczeliniec Wielki ze szlaku


Wędrówka Lisim Grzbietem


Na Krągłym Mokradle, będącym dawnym torfowiskiem


Kolejne widoki- tym razem w stronę Ostrej Góry


Niedaleko Błędnych Skał szlak wyraznie zmienia charakter


Błędne Skały

Niemalże przez całość trasy idziemy drewnianymi kładkami


...


Szlak wciąż lawiruje między skałami


Czasem trzeba się trochę nagimnastykować


Drzewa na skałach


Labirynty...


I zaułki Błędnych Skał


...


Szczeliny


...


Osoby bardziej pulchne mogą mieć tu problemy ;)


W niektórych miejscach prawie cały czas stoi woda


W skałach


...


Słynna Kurza Stopka- symbol Błędnych Skał


Jak nie ma wody to jest błoto. Lepiej zatem nie schodzić z kładek


Magia Błędnych Skał


...


Skała Okręt


Są też grzybki


Niedaleko wyjścia (a właściwie wejścia, gdyż zwiedzaliśmy od drugiej strony)


Kolejne skały


Skalne Siodło


Na punkcie widokowym


Widok w stronę Broumovskich Sten


Punkt widokowy


Na granicznym wierzchołku szczytu Bor


Widok z Bora na przysiółek Machovska Lhota





Źródło cytatu: Waldemar Brygier: Góry Stołowe-przewodnik. Wydawnictwo "Rewasz" 2010
Rysunek: http://www.pngs.com.pl/ 


c.d.n. 


     

sobota, 20 września 2014

Góry Stołowe - wspomnienia



Cześć 1- Szczeliniec Wielki
W ramach wspomnień, zabieram Was w niezwykle urokliwe i wyjątkowe pasmo Sudetów. Urokliwe, gdyż wystarczy tylko popatrzeć na krajobraz, rzeźbę i geologiczną atrakcyjność tego terenu, by mieć czyste świadectwo ich wręcz bajkowego charakteru. A wyjątkowe, gdyż to jedyne przecież w skali Polski góry płytowe, powstałe ze skał osadowych.

Nazwa Góry Stołowe doskonale opisuje ich krajobraz, którego charakterystycznymi elementami są rozległe płaszczyzny zrównań i wznoszące się nad nimi, urwistymi ścianami, płaskie stoiwa skalnych bastionów. Unikalna rzeźba, wzbogacona dużym nagromadzeniem rozmaitych form erozji piaskowców w postaci głębokich szczelin, labiryntów i blokowisk skalnych, czy pojedynczych skałek o niespotykanych kształtach, czyni Góry Stołowe wyjątkowymi w skali Polski. Rzeźba ta jest odzwierciedleniem płytowej budowy geologicznej związanej z osadowym pochodzeniem tworzących je skał. W późnej kredzie, w okresie między ok. 95 do 80 mln lat obszar dzisiejszych Gór Stołowych stanowił zatokę rozległego i płytkiego morza czeskiego. Spływające z przylegających obszarów lądowych rzeki nanosiły materiał zwietrzelinowy, który osadzał się na jego dnie. W rezultacie utworzyły się trzy poziomy piaskowców: dolny, środkowy i górny, powstałe z gruboziarnistych osadów przedzielonych drobnoziarnistymi marglami. Piaskowce te zalegają prawie poziomo, a od licznych pionowych spękań noszą nazwę ciosowych. Skały margliste w południowo- zachodniej części gór łączą się w jeden kompleks o znacznej miąższości. Swój współczesny wygląd Góry Stołowe zawdzięczają stosunkowo młodym ruchom tektonicznym oraz erozji, które rozpoczęły się w miocenie i trwają po dzień dzisiejszy. Charakterystyczne powierzchnie zrównań powstały w wyniku długotrwałych okresów tektonicznego spokoju przed kolejnymi okresami wypiętrzania. Znajdują się one na trzech poziomach:
  • Poziom III lub górny - wyniesiony dziś na wysokość 850 - 919 m n.p.m., na fragmentach górnej, najmłodszej, najsilniej zerodowanej piaskowcowej warstwy osadowej (górne piaskowce ciosowe); tworzą go wierzchowiny Wielkiego i Małego Szczelińca, Skalniaka i Narożnika.
  • Poziom II lub środkowy - na wysokości 500 - 800 m n.p.m.; przykryty grubą zwietrzeliną skał marglistych budujących wraz z środkowymi piaskowcami ciosowymi niższą warstwę osadową; na tym poziomie położone są wsie Karłów, Pasterka i Łężyce Górne.
  • Poziom I lub dolny w płn.- wsch. części gór na wysokości 400 - 500 m n.p.m.



Wspomniałem już kiedyś, że Góry Stołowe są jednym z moich ulubionych pasm sudeckich. Wracam tam zawsze z ogromną przyjemnością i za każdym razem staram się wydrzeć im trochę więcej tych, skrywanych po lasach, skalnych labiryntach i strzeżonych przez piaskowcowe "olbrzymy"-  tajemnic ;)

Dziś zatem wędrówka po Szczelińcu Wielkim (919m.n.p.m.), oficjalnie najwyższym szczycie pasma i jednocześnie jednej z największych atrakcji turystycznych tych gór.

Więcej informacji: Szczeliniec Wielki 


Okolica przełęczy między Szczelińcami


Od tej pory wspinamy się stopniowo w górę


Przy szlaku coraz więcej skałek


Robi się tajemniczo...


Tablica poświęcona J.W. Goethemu i druga, ze słynną sentencją Johna Quincy Adamsa


Pierwsze widoki z Wielkich Tarasów. Na pierwszym planie wieś Pasterka, na ostatnim- Karkonosze


Widok na Broumovske Steny. W tle- Góry Kamienne


W kotlinach królują jeszcze mgły


Na ostatnim planie- Góry Sowie


Zbliżenie na Broumovske Steny. Na pierwszym planie- Bozanovsky Spicak


Jesiennych mgieł ciąg dalszy


Schronisko na szczycie Szczelińca Wielkiego


Tarasy skalne


Rzut oka w dół


Za schroniskiem wkraczamy w bajeczny świat piękna natury


Słynny Małpolud


Wśród skał


...


Dla takich widoków warto żyć


Podobnie fantazyjnych okien skalnych, na Szczelińcu znajdziemy wiele


Wśród skał Diabelskiej kuchni


Momentami jest naprawdę wąsko


Skalny świat


Piekiełko...


W którym nawet latem jest grząsko i wilgotno, toteż trasa wiedzie po specjalnych kładkach


Skalny świat


Światła i cienie Szczelińca Wielkiego


Tymi schodami idzie się ku Niebu


Niebo. Kolejny punkt widokowy na trasie


Słowa są zbędne...


Jesień w Górach Stołowych


Dalsza trasa...


I kolejne przeciskanie się przez wąskie szczeliny


Kwoka


W stronę Tarasów Południowych


Tunel


Tarasy Południowe


Widok w stronę Kotliny Kłodzkiej


Widok na Lisi Grzbiet. W tle- Góry Orlickie


Tarasy Południowe


W tle majaczy Masyw Śnieżnika


Tarasy Południowe a w tle...


Skalniak- najwyższy szczyt Lisiego Grzbietu


Tarasy Południowe


Dalsza trasa


Wielbłąd


Wejście na Fotel Pradziada- najwyższy punkt widokowy Szczelińca Wielkiego


Widok w stronę granicznego szczytu Bor, gdzie znajdują się Błędne Skały


Widok na skałę Głowa księżniczki Emilii


Kolejny widok w stronę Kotliny Kłodzkiej. Na ostatnim planie Góry Złote i Bialskie


Skała Kaczęta


I raz jeszcze Lisi Grzbiet


Wracamy do punktu wyjścia...


I po chwili znów jesteśmy przy schronisku


Wielkie Tarasy. Za moimi plecami jedna z lunet, których będąc tu zdecydowanie warto użyć


Ponownie przełęcz między Szczelińcem Małym i Wielkim. W dole między drzewami- Pasterka






Źródło cytatu i rysunku: http://www.pngs.com.pl/


c.d.n.