Zobacz

Prawie nie dotyk. Prawie nie szept.
We wszechpotężnej otulinie z zimna i szkła, ktoś odkrył przedziwny wniosek. Tam nie zamarznie nikt więcej. Odtąd już każdy z nas, mówić to będzie zmienionym głosem.
Zobacz. Przyjdź tu. Możliwe że za pierwszym razem nawet nie doczekasz świtu. Że ciemność zredaguje to za ciebie. Ale są przecież dni inne, gdzie cały ten podział formatuje się inaczej. Gdzie od słońca zależeć będzie najwięcej. Tam zrób sobie chwilę. Może i cały dzień przerwy. Zobacz.

Lecz teraz skostniały i głodny szans na to nie masz. W tamtej melodii, w akordzie pominiętych uczuć i zdawkowych próśb, tkwi jakiś lodowy cierń. Drażni. I nawet to trzeba przeżyć. Ale swoboda daje potencjał i odwagę na więcej. Roztacza zorzę zachwytu. Dotrzyj tam zatem szybko. Bez ponaglania i grzebania w kuferku smutku. Potrafisz.

Teraz dumnie wyczekuj wiosny. Tylko wcześniej złap błysków parę. Kilka śniegiem pachnących wspomnień od dźwięcznych sopli wychwyć, i ściśnij.
Aż do łez...

***

Spokoju, zdrowia i wszystkiego co najlepsze życzę Wam z okazji Świąt...

                                                                                                                                         -Medart 

Zdjęcie: internet 

             Łukasz Kędzierski:http://www.lkedzierski.com/